STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH /POLITYKA OCHRONY DZIECI
OBOWIĄZUJĄCE W OBIEKCIE Villa Miodula
UL. Mocarni 17, 34-511 Kościelisko
I. PREAMBUŁA
W obiekcie Villa Miodula, zlokalizowanym pod adresem: ul. Mocarni 17, 34-511 Kościelisko, poszanowanie praw człowieka, w szczególności praw dzieci, jako osób szczególnie wrażliwych na krzywdzenie, traktuje się jako kwestie priorytetowe, wymagające najwyższego stopnia uwagi i restrykcyjnego podejścia, bez możliwości akceptacji jakichkolwiek nadużyć w tym zakresie.
Uwzględniając powyższe w obiekcie Villa Miodula opracowane i wdrożone zostały Standardy Ochrony Małoletnich jako dokument stanowiący zbiór zasad i procedur postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa małoletniego, w tym w szczególności w przypadku podejrzenia, że dziecku, które przebywa w obiekcie, dzieje się krzywda oraz zapobiegania takim zagrożeniom.
II. PODSTAWY PRAWNE
§1
Niniejszy dokument został opracowany na podstawie następujących aktów prawnych:
a) Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. /wytyczne Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie biznesu i praw człowieka, uznające istotną rolę biznesu w zapewnieniu poszanowania praw dzieci, w szczególności prawa do ochrony ich godności i wolności od wszelkich form krzywdzenia/;
b) Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02 kwietnia 1997 r.;
c) Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy;
d) Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw;
e) Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym;
f) Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej;
g) Ustawa z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeks karny;
h) Ustawa z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego;
i) Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny;
j) Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego.
III. OBJAŚNIENIE POJĘĆ
§2
W niniejszym dokumencie posłużono się następującymi definicjami, przez które każdorazowo należy rozumieć:
a) Administrator lub Spółka – Villa Miodula spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Kościelisku, ul. Mocarni 17, 34-511 Kościelisko, wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS 0000835495 NIP 7792514473 REGON 385843830
b) Villa Miodula, Hotel lub Obiekt – obiekt ponad nazwą: Villa Miodula, zlokalizowany pod adresem: , ul. Mocarni 17, 34-511 Kościelisko, którego właścicielem i administratorem jest Spółka Villa Miodula sp. z o.o., będący obiektem hotelarskim, w którym świadczone są usługi hotelarskie określone w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 roku o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych;
c) dane osobowe dziecka – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka;
d) dziecko/małoletni – każda osoba do ukończenia 18. roku życia;
e) Kierownictwo Obiektu – osoby zarządzające Obiektem w imieniu jego administratora, tj. Spółki Villa Miodula sp. z o.o.;
f) krzywdzenie – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym członka Personelu lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie; to każde zamierzone lub niezamierzone działanie/zaniechanie jednostki, instytucji lub społeczeństwa jako całości i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, które naruszają równe prawa i swobody dzieci i/lub zakłócają ich optymalny rozwój; wyróżnia się 5 podstawowych form krzywdzenia:
- Przemoc fizyczna wobec dziecka to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda ta następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko lub której dziecko ufa bądź która ma nad nim władzę. Przemoc fizyczna wobec dziecka może być czynnością powtarzalną lub jednorazową.
- Przemoc emocjonalna (psychiczna) wobec dziecka to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a dorosłym, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania. Zaliczamy do niej m.in.: niedostępność emocjonalną, zaniedbywanie emocjonalne, relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i granic psychicznych pomiędzy dorosłym a dzieckiem.
- Zaniedbanie: jest wtedy, gdy nikt nie sprawia, by dziecko czuło się ważne, wyjątkowe i kochane, nie troszczy się o nie, ani go nie wspiera. Opiekun dziecka nie interesuje się jego zdrowiem, odżywianiem, warunkami bytowymi. Zaniedbanie to niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw przez rodziców, opiekunów lub inne osoby zobowiązane do opieki, wychowania i ochrony dziecka. Obejmuje zarówno pojedyncze sytuacje, jak i utrwalony sposób funkcjonowania, w którym opiekun nie zapewnia odpowiednich warunków rozwoju fizycznego, poznawczego, społecznego, emocjonalnego i psychoseksualnego oraz dobrostanu dziecka.
- Przemoc seksualna (wykorzystywanie seksualne dziecka) to angażowanie dziecka przez dorosłego/lub inne dziecko w aktywność seksualną, bez kontaktu fizycznego (np. ekshibicjonizm, wszelkie formy werbalnego molestowania np. prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku dziecka lub komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania dziecka, seksualizacja zabaw i wizerunku, skłanianie do kontaktu z treściami pornograficznymi, grooming – uwodzenie w Internecie w celu nawiązania kontaktu) lub z kontaktem fizycznym takim jak dotykanie, zmuszanie dziecka do dotykania ciała sprawcy w sposób seksualny czy stosunek seksualny. Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem poniżej 15 roku życia jest przestępstwem. Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności, władzy.
- Wykorzystanie seksualne może przyjąć również formę wyzyskiwania seksualnego, czyli jakiegokolwiek faktycznego lub usiłowanego nadużycia pozycji podatności na zagrożenia, przewagi sił lub zaufania w celach seksualnych w tym, ale nie wyłącznie, czerpanie zysków finansowych, społecznych lub politycznych z seksualnego wykorzystywania innej osoby. Szczególne zagrożenie wyzyskiwaniem seksualnym zachodzi w czasie kryzysów humanitarnych. Zagrożenie wyzyskiwaniem istnieje zarówno wobec dzieci, jak i ich opiekunów.
- Przemoc rówieśnicza (agresja rówieśnicza, bullying): występuje, gdy dziecko doświadcza różnych form przemocy ze strony rówieśników, bezpośrednio lub z użyciem technologii komunikacyjnych (Internetu i telefonów komórkowych). Ma miejsce wtedy, gdy działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie), relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie), fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie), materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów) oraz elektroniczną (złośliwy SMS lub e-mail, wpis w serwisie społecznościowym, umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę), a także przemoc podczas randki ze strony chłopaka/dziewczyny, wykorzystanie seksualne – dotykanie intymnych części ciała lub zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika, przemoc uwarunkowaną normami i stereotypami związanymi z płcią.
g) obca osoba dorosła – każda osoba w wieku powyżej 18 lat, która nie jest dla dziecka jego rodzicem lub opiekunem prawnym;
h) Obsługa lub Personel (bądź też pracownicy) – zespół osób zaangażowanych w zarządzanie i działalność Obiektu, w tym w szczególności pracownicy i współpracownicy, dyrekcja, kierownicy (menadżerowie) itp., bez względu na formę zatrudnienia, w tym także wolontariusze, praktykanci, osoby skierowane na staż;
i) Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny; w myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy;
j) pracownik zatrudniony do pracy z dziećmi – każda osoba przyjęta do wykonywania tego typu obowiązków, w tym osoba zatrudniona w oparciu o umowę cywilnoprawną, praktykant, stażysta i wolontariusz, niezależnie od obywatelstwa i wieku tej osoby;
k) przemoc – każde, jednorazowe albo powtarzające się, umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste dziecka, w szczególności narażające je na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, naruszające jego godność, nietykalność cielesną, wolność – w tym seksualną, powodujące szkody na jego zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy;
l) Standardy Ochrony Małoletnich/Polityka Ochrony Dzieci (z zaznaczeniem, że słowa Małoletni i Dziecko mogą być w tych nazwach używane zamiennie) – treść niniejszego dokumentu;
m) zgoda rodzica dziecka – zgoda co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów prawnych; w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka, należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
IV. POSTANOWIENIA OGÓLNE
§3
Główne zasady, jakimi kieruje się Obiekt w ramach realizacji niniejszego dokumentu są następujące:
a) dobro dzieci traktowane jest jako wartość nadrzędna i we wszelkich działaniach konieczne jest przestrzeganie zasady, iż krzywdzenie małoletnich, w szczególności stosowanie wobec nich przemocy w jakiejkolwiek formie, jest niedopuszczalne, a każde dziecko powinno być zawsze traktowane z należnym mu szacunkiem i poszanowaniem jego godności;
b) Obiekt z pełnym zaangażowaniem uznaje swoją rolę w prowadzeniu biznesu społecznie odpowiedzialnego i promowaniu pożądanych postaw społecznych, w tym w szczególności mając świadomość istotności prawnego i społecznego obowiązku zawiadamiania organów ścigania o każdym przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dzieci;
c) Obiekt za szczególnie istotne uznaje edukowanie swojego Personelu odnośnie zasad prawidłowego zachowania wobec dzieci, w tym właściwego reagowania w przypadku wystąpienia okoliczności wskazujących na krzywdzenie dziecka/podejrzenie krzywdzenia dziecka.
V. ROZPOZNAWANIE I REAGOWANIE NA CZYNNIKI RYZYKA KRZYWDZENIA DZIECI
§4
1. W ramach zapobiegania krzywdzeniu dzieci kluczowe znaczenie ma zwracanie uwagi na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
2. Przez czynniki krzywdzenia dzieci należy rozumieć czynniki, które mogą współwystępować lub poprzedzać przemoc wobec dziecka. Umiejętne rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka pozwala ograniczyć ryzyko wystąpienia przemocy wobec dzieci.
3. Personel Obiektu posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
4. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka Personel podejmuje rozmowę z opiekunami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
§5
1. Każdy nowo przyjęty członek Personelu jest zapoznawany z zapisami Polityki Ochrony Dzieci (obowiązujące zasady i procedury) i w razie potrzeby przechodzi dodatkowe przeszkolenie odnośnie reguł zawartych w Polityce.
2. W sytuacji aktualizacji Polityki członkowie Personelu są informowani o wprowadzanych zmianach, a w razie potrzeby dodatkowo szkoleni.
3. Administrator powołuje koordynatora ds. Standardów Ochrony Dzieci (w dalszej części dokumentu zwanego „Koordynatorem”).
4. Koordynator jest osobą odpowiedzialną za monitorowanie stosowania Standardów w Obiekcie.
5. Koordynator opisuje każdą interwencję lub zgłoszone zdarzenie związane z krzywdzeniem dziecka na terenie Obiektu w dokumencie, który jest stworzony do tego celu (dziennik zdarzeń/rejestr interwencji).
6. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że doszło do popełnienia przestępstwa, Koordynator jest odpowiedzialny za zabezpieczenie dowodów (w tym nagrań z monitoringu) i przekazanie ich na wniosek służb w formie kopii listem poleconym lub osobiście prokuratorowi lub policji.
7. Koordynator jest odpowiedzialny za prowadzenie procedury w sytuacji, kiedy doszło do skrzywdzenia dziecka przez pracownika Obiektu lub inną osobę dorosłą, która nie jest bezpośrednio zatrudniona przez Obiekt lecz przez podmiot trzeci.
8. Koordynator jest odpowiedzialny za monitorowanie i aktualizację Standardów Ochrony Dzieci oraz ich dostępność zarówno wśród pracowników, jak i innych podmiotów współpracujących z Obiektem oraz Gości.
VI. PROCEDURY INTERWENCJI W PRZYPADKU PODEJRZENIA KRZYWDZENIA DZIECKA
§6
Procedura w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka
1. Z racji specyfiki Obiektu, za jedną z podstawowych form skutecznego zapobiegania krzywdzeniu dzieci przyjmuje się identyfikację dziecka przebywającego w Obiekcie i jego/jej relacji w stosunku do osoby dorosłej, z którą przebywa.
2. Personel, w tym w szczególności Personel recepcji, podejmuje wszelkie możliwe kroki zmierzające do przeprowadzenia identyfikacji dziecka i jego relacji z osobą dorosłą, z którą znajduje się w Obiekcie.
3. Każdorazowo osoba dorosła podróżująca wraz z osobami małoletnimi dokonująca czynności meldunkowych w recepcji Villa Miodula, jest zobowiązana do złożenia ustnego oświadczenia w celu identyfikacji dziecka i jego relacji w stosunku do osoby, z którą przebywa w Obiekcie. Personel recepcji każdą osobę dorosłą podróżującą z małoletnim pyta o imię i nazwisko tej osoby, imię i nazwisko dziecka oraz o charakter relacji łączącej tę osobę z dzieckiem.
4. W przypadku odmowy złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 powyżej przez osobę dorosłą podróżującą z dzieckiem, jak również każdorazowo w sytuacjach nietypowych i/lub podejrzanych, wskazujących na możliwe ryzyko krzywdzenia dziecka (przykłady sytuacji mogących budzić podejrzenia znajdują się w Załączniku nr 1), Personel recepcji bezwzględnie rozpoczyna procedurę identyfikacji.
5. Na potrzeby identyfikacji dziecka i jego relacji z osobą dorosłą, z którą przebywa w Obiekcie, należy:
a) poprosić o dokument tożsamości dziecka (dowód osobisty) lub inny dokument potwierdzający dane dziecka; przykładowe inne dokumenty mogące posłużyć identyfikacji to: legitymacja szkolna, aplikacja MObywatel, Internetowe Konto Pacjenta;
b) w przypadku braku dokumentu tożsamości lub odmowy bądź niemożliwości jego okazania należy poprosić o podanie danych dziecka (np. imię, nazwisko, adres, datę urodzenia) przez zar